۱۳۸۸ آبان ۱۰, یکشنبه

کابوس تلخ رژیم

ما خوشبختانه برای کودتاگران ملتی هستیم که بر خلاف معترضین کشورهای دیگر دست کم در این 100 روز اخیر به هیچ آشوب خیابانی و حتی دست به تظاهرات هدفمند نزده ایم که جای شکر برای کودتاگران دارد
به حدی تظاهرات ما به دور از خشونت علیه کودتاگران است که به خود جرات میدهند به زندانیان ما بدتر از اسیر جنگی برخورد کنند و به آنها با خیالی آسوده تجاوز میکنند و خود را ارضا کنند که باعث حیرت همه جهانیان و خود ما شده چرا که در گوانتانامو و ابوغریب نیز چنین برخوردی با زندانیان نکردند . تجاوز میکنند . نداها و سهرابها را میکشند بدون اینکه به کسی جوابگو باشند .رئیس پلیس تهران هم آنقدر از تظاهرات آرام ما حال کرده که با صراحت دیروز گفت ” به رضایت آشوبگران ( معترضین ) احتیاجی نداریم “ شاید حق با او باشد او از معترضین هر چند که میلیونی باشند نمیترسد شاید در روزهای اول تظاهرات مردمی جرات نداشت چنین حرفی را بزند ولی الان از این بابت که آشوبگران آشوبگر نیستند و با سکوت و چند تا شعار اعتراضاتشان را به پایان میرسانند به خود جرات میدهد که این اراجیف را بگوید . دوستان بیایید واقع بین باشیم و قبول کنیم دیگر تظاهراتی که صبح میلیونی به خیابان می آییم و شهر را در آن ساعات حضور در تصرف خود قرار میدهیم و بعد از تظاهرات مثل بچه های خوب شهر را پس میدهیم و به خانه برمیگردیم به هیچ جا نمیرسیم لااقل از این به بعد به هیچ جا نمیرسیم . به غیر از اینکه با این تظاهراتهایی که هدفمند نیستند چند کشته و مجروح به جای بگزاریم و چند تا کودتاگر رو در زندانها را با امیال پست شان با دستگیر شدگان که اغلب از جوانان ما هستند در سلولهای انفرادی تنها بگذاریم هیچ نتیجه ای دیگر نخواهیم داشت . کودتاگران حضور میلیونی ما را ندیدند که دیدند / دنیا و رسانه های جهان حضور میلیونی و جدی معترضین را ندیدند که دیدند . سازمانهای بین المللی . حقوق بشر . و … از ما حمایت نکردند که کردند ما تا اینجای کار درست پیش رفته ایم و به هدفهای خود رسیده ایم . در موقع انقلاب اسلامی همین روحانیون و کودتاگران امروز ما را تشویق به تظاهرات خشن میکردند و میگفتند اگر جانتان را در راه این حکومتی که قرار است امام زمان در آن حضور پیدا کند فدا کنید باز کم کرده اید ! حتی وقتی که به سفارت یک کشور حمله کردیم که خلاف قوانین بشریت و بین الملل هست ما را تشویق کردند . ما را تشویق کردند که مجسمه ها و هر آنچه که به رژیم پهلوی مربوط بود آتش بزنیم . بشکنیم .و حتی بکشیم و بسوزانیم
در خیابانها سنگر بسازیم . به اسلحه خانه ها حمله کنیم .و تهران را برای آنها با این همه کشته و مجروح به اشوب بکشیم

و دو دستی با احساس پیروزی تقدیم به این جنایتکاران امروز کردیم .
دوستان سبز من نه قصد دارم دعوت به شورش کنم . و نه میخواهم کسی را دعوت به خشونت علیه این جنایتکاران کنم .
ما همکنون ملتی هستیم که اسیر حکومتی شده ایم که از کشتن ما و ریختن خون ما ابایی ندارد . مدل انقلابی هم که در سال 1357 در ایران شد به هیچ عنوان مدلی نیست که در این حکومت مذهبی از آن الگو گرفت و از آن استفاده کرد چرا که شرایط آن زمان بسیار متفاوت بود . ما با حکومتی طرف هستیم که به شدت از حکومت شاهنشاهی سرکوب کننده تر است . بخصوص که این حکومت و نظام دیکتاتوری حاکم دینی هم هست . آنها میتوانند بنام دفاع از دین و مذهب با ما برخورد کنند . شاید اگر موفق شویم که خواهیم شد این حکومت دیکتاتوری را از میان برداریم سخت ترین و مشکلترین انقلاب مردمی انجام شده را در جهان بنام خود ثبت خواهیم کرد . پس باید به سراغ الگوهایی برویم که در اعتراضات مردمی که پتانسیل آن را داشته باشیم و در چند کشور جواب داده و دولت و حکومت را فلج کرده و باعث شده که به خواسته مردم تن در نهند . بهترین الگویی که متناسب با حال و احوال جنبش سبز است
اوکراین٫ صربستان و رومانی
مردم این کشورها نشان دادند ماندن مداوم در خیابان باعث سقوط دولتشان شده . اوکراین وصربستان هر دو جنبشهای بدون خشونت بودند که مردم یکی دو هفته مداوم در خیابانها مانند تا دولتی که در انتخابات تقلب کرده بود سقوط کرد. رومانی از سخنرانی رهبر شروع شد و مردمی که برای تشویق رهبر آمده بودند در خیابانها ماندند و دولت سقوط کرد
جمعیتی را که در بالا ملاحضه میکنید جمعیتی هست که باعث سقوط دولت اکراین شد آنها در سرمای بسیار شدید در خیابانها بصورت شبانه روزی ماندند و در اقدامهای هماهنگ توسط لیدرها جای خود را برای استراحت به یکدیگر میدادند . لازم به ذکر است که این جمعیت از ابتدا به این تعداد نبوده با اطلاع رسانی مردم دیگر هم به این اعتراض پیوسته و این عکس بالا یکی از روزهای اوج ازدحام را نشان میدهد . حالا تصویر پایین را که راهپیمایی سبزها رو فقط در یکی از خیابانها نشان میدهد را با تعداد معترضین انقلاب نارنجی در اکراین مقایسه کنید
حال تصور کنید که با اطلاع رسانی و هماهنگی سازمان یافته و آموزش تعداد زیادی لیدر از طریق اینترنت و پخش شدن آنها در جمعیت مردم را مثلا در همین خیابان تصویر بالا دعوت به ماندن کرد و از مردم دیگر با اطلاع رسانی بخواهیم که آنها هم به خیابان مذکور بیایند و نگذارند که تعداد کم شود چه اتفاقی پیش خواهد آمد . بله . این همان کابوس تلخ رژیم است …
دوستان سبز . این تجربه ای است که در چند کشور جواب داده . در تایلند مردم فرودگاه را چند شب در تصرف خود در آوردند و باعث استعفای دولت شدند . چرا ما با این پتانسیل که قطعا از کشورهای ذکر شده بالاتر است این حرکت را آغاز نکنیم ؟
چرا 13 آبان را برای این طرح در یکی از خیابانها و شا راه های تهران انجام ندهیم ؟
از همکنون 23 روز فرصت داریم که در این زمینه راهکارها . هماهنگیها .آموزش لیدرها را آغاز کنیم .و از همه مهمتر اطلاع رسانی
بله ما دقیق 23روز برای هدفمند کردن اعتراضات مردمی فرصت داریم که بسیار زمان خوبی است . اگر مردمی که ما در روز قدس شاهد ابتکارات آنها بودیم از این فراخوان با خبر شوند مطمئنا استقبال خواهند کرد . و چنانچه هسته اصلی این طرح بعد از اطلاع رسانی در یک محل شروع شود مانند یک آهن ربا همه را جذب خواهد کرد و جمعیت را به سمت میلیونی میرساند و به شما قول میدهم کار این رژیم تمام خواهد شد . با ماندن در خیابان کارمندان نیز به بهانه بسته شدن خیابان و حتی دانشجویان به ما میپیوندند . مطمئن باشید دانشجویان با حضور چندین هزار نفری خود به ما خواهند پیوست . دنیا ما را نظاره خواهد کرد . و منتظر واکنش معقول از طرف کودتاگران هستند . آنها نمیتوانند این جمعیت را که نشسته اند اوباشگر معرفی کند .
شاید بگویید این طرف دچار توهم شده ! این توهم نیست یک واقعیت است که در کشورهای دیگر افتاده و جواب داده در ایران استعداد آغاز این حرکت و به پیروزی رسیدن این حرکت به نظر من با این پتانسیل میلیونی مردمی حتی بیشتر از کشورهای ذکر شده هست .
پس همه با هم از امروز تا هفته دیگر خیابانی را که قرار است در آن تحصن ده ها هزار نفری شکل بگیرد را مشخص کنیم
اطلاع رسانی از اهم امور است روزانه در وبلاگها شبکه های اجتماعی این حرکت را به مردم بخصوص فضای خارج از اینترنت اطلاع دهیم
آموزش لیدرها و هماهنگی بین لیدرها از طریق اینترنت
آغاز آموزش مردم برای ماندن و چگونگی اطراق مردم در خیابان بخصوص در شبها
و …

نوشته شده توسط:میثم پارسی
دوستان سبز من اگر قرار است اتفاقی بیفتد باید از همین الان برای 13 آبان برنامه ریزی کنیم
این پست را در وبلاگهای خود قرار دهید و شروع به اطلاع رسانی کنید تا به هدف خود برسیم
به نظر من سفارت روسیه یا میدان ولی عصر میتوانند بهترین مکان برای این تجمع باشند
پاینده ایران

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

حرف را باید زد
درد را باید گفت
سخن از مهر من و جور تو نیست
سخن از متلاشی شدن دوستی ست
و عبث بودن پندار سرور آور مهر...
زنده باد مخالف من!